نوشته شده توسط : اآسا

 

این سوالی است که اغلب از ما پرسیده می شود.

روانشناس  یا فارغ التحصیل/فارغ التحصیل رشته  روانشناسی  فردی است که مطالعات عمومی حرفه روانشناسی را که بسته به دانشگاه ها و برنامه تحصیلی مربوطه بین 4 تا 5 سال طول می کشد، تکمیل می کند.

با این مدرک، طبق قوانین فعلی، شما صلاحیت تمرین در زمینه سلامت روان را ندارید، زیرا با این مطالعات، آموزش لازم برای تمرین موثر در حوزه سلامت را کسب نمی کنید.

برای کسب این آموزش دو مدرک وجود دارد:

  1. مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی سلامت که با گذراندن دوره دو ساله کارشناسی ارشد دانشگاهی، پس از اتمام دوره تحصیلی اخذ می شود و امکان فعالیت خصوصی متخصصان در حوزه سلامت روان را فراهم می کند.
  2. عنوان روانشناس متخصص روانشناسی بالینی که با قبولی در آزمون - مخالفت، PIR (روانشناس داخلی مقیم) و پس از قبولی در آزمون، 4 سال رزیدنتی در مراکز بهداشت روان و یا در خدمات عمومی سلامت روان بیمارستانی به دست می آید. 

در پایان این دوره آموزشی،  عنوان متخصص روانشناسی بالینی کسب می شود  که امکان انجام این حرفه را در حوزه عمومی و خصوصی فراهم می کند.

هنگام مراجعه به روانشناس مهم است که بررسی کنید که آنها مدرک کارشناسی ارشد خود را در  روانشناسی سلامت به پایان رسانده اند  یا از طریق PIR متخصص هستند. به همین ترتیب، توصیه می شود بررسی کنید که آنها در انجمن رسمی روانشناسان در مادرید به عنوان متخصص در سلامت روان یا ثبت نام به عنوان  روان درمانگر ثبت شده اند .

همه اینها تضمین می کند که  روانشناس آموزش های بهینه ای در زمینه سلامت روان داشته باشد که با آن بیمار این اطمینان را خواهد داشت که در دستان متخصص شایسته و قانونی برای انجام این حرفه است.

https://www.manuelescudero.com/preguntas-frecuentes/diferencia-entre-psicologo-y-psicologo-clinico/



:: بازدید از این مطلب : 41
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 31 فروردين 1401 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا

اختلال شخصیت مرزی یک وضعیت روانی است که با الگوی مداوم خلق و خوی، تصور از خود و رفتارهای ناپایدار مشخص می شود. این علائم اغلب منجر به اقدامات تکانشی و مشکلات در روابط با افراد دیگر می شود.

چگونه متوجه می شوید که فردی دارای اختلال شخصیت مرزی است؟
علائم
ترس شدید از رها شدن
عدم تحمل تنهایی.
احساس پوچی و کسالت.
تظاهرات عصبانیت نامناسب.
تکانشگری، مانند مصرف مواد یا آمیزش جنسی.
اعمال آسیب به خود، مانند بریدن مچ دست.

اختلال شخصیت مرزی در درجه اول با روان درمانی درمان می شود، اما می توان داروها را نیز اضافه کرد. در صورتی که ایمنی شما در خطر باشد، روانپزشک خوب شما ممکن است بستری شدن در بیمارستان را نیز توصیه کند. درمان می تواند به شما کمک کند مهارت هایی را برای مدیریت و مقابله با بیماری خود بیاموزید.

علل

مانند سایر اختلالات روانی، علل اختلال شخصیت مرزی به طور کامل شناخته نشده است. علاوه بر عوامل محیطی (مانند سابقه سوء استفاده یا بی توجهی در دوران کودکی)، اختلال شخصیت مرزی می تواند با موارد زیر نیز مرتبط باشد:

  • ژنتیک برخی از مطالعات انجام شده بر روی دوقلوها و خانواده ها نشان می دهد که اختلالات شخصیت می تواند ارثی باشد یا می تواند ارتباط نزدیکی با سایر اختلالات سلامت روان که در بین اعضای خانواده رخ می دهد، باشد.
  • ناهنجاری های مغزی برخی تحقیقات وجود تغییراتی را در نواحی خاصی از مغز مرتبط با تنظیم احساسات، تکانشگری و پرخاشگری نشان داده است. همچنین، برخی از مواد شیمیایی مغز که به تنظیم خلق و خو کمک می کنند (مانند سروتونین) ممکن است به درستی کار نکنند.

https://www.mayoclinic.org/es-es/diseases-conditions/borderline-personality-disorder/symptoms-causes/syc-20370237



:: بازدید از این مطلب : 42
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 14 دی 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا

خودشیفتگی؛ این یک ویژگی شخصیتی است که با برتری خود نسبت به دیگران و انتظار احترام و تحسین توسط مردم مشخص می شود. برخی از روانشناسان معتقدند که خودشیفتگی با عزت نفس بالا اغراق آمیز یا بیش از حد توام شده است. از این منظر، عزت نفس، ویژگی شخصیت نارسیسم را افزایش می دهد. عزت نفس به احساس ارزشمندی افراد اشاره دارد. شخصیت یکی از حوزه های مهم روانشناسی است و به عنوان مجموعه ای از ویژگی های عاطفی، شناختی و اجتماعی سازمان یافته به شمار می رود. بسیاری از رویکردهای مختلف برای شخصیت ارائه شده است، اما پرکاربردترین آنها نظریه شخصیت پنج عاملی است. در چارچوب این رویکرد، شخصیت را می توان در پنج عامل برونگرایی، مسئولیت پذیری، توافق پذیری، گشودگی به تجربه و ثبات عاطفی دسته بندی کرد. هم ویژگی های شخصیتی و هم عزت نفس بر خودشیفتگی موثر است. برخی از مطالعات نشان می دهد که تمایلات خودشیفتگی بسته به سن تغییر می کند، به عبارت دیگر، در دوره های مختلف رشد افزایش و کاهش می یابد.

https://dergipark.org.tr/tr/pub/opus/issue/35921/406591



:: بازدید از این مطلب : 77
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 2 آذر 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا

فوبیا چیست؟
فوبیا یک ترس شدید از چیزی خاص است، مانند:

یک شخص یا نوع شخص
یک حیوان یا حشره
یک شی
یک مکان یا نوع مکان
یک موقعیت
فوبیا در سنین پایینتر از نظر روانشناسی نوجوان، باعث ایجاد احساس ترس به حدی شدید می شود که زندگی روزمره و روال عادی کودک را مختل می کند. آنها بسیار فراتر از ترس های معمولی دوران کودکی هستند و حتی با اطمینان خاطر والدین یا سایر مراقبان فروکش نمی کنند.


برخی از فوبیاهای رایج در کودکان عبارتند از:

حیوانات
خون
تاریکی
فضاهای بسته
پرواز کردن
مریض شدن
بیمار شدن یا صدمه دیدن والدین، خواهر و برادر یا حیوان خانگی
ارتفاعات
حشرات و عنکبوت ها
سوزن ("گرفتن واکسن" در مطب دکتر)
رعد و برق
بسیاری از کودکان با ترس خاصی از جدا شدن فیزیکی از والدین یا سایر اعضای خانواده خود دست و پنجه نرم می کنند. این اختلال به عنوان اختلال اضطراب جدایی (SAD) شناخته می شود که جهت تشخیص آن باید از یک متخصص روانشناس کمک گرفت. کودکان مبتلا به فوبیا ممکن است نگران همان موضوعاتی باشند که کودکانی که اختلال اضطرابی ندارند. تفاوت در این است که برای یک کودک فوبی، کلید "روشن خاموش" برای ترس وجود ندارد: این ترس همیشه وجود دارد و آنقدر شدید است که در توانایی او برای استراحت، تمرکز و لذت بردن از فعالیت ها اختلال ایجاد می کند.

https://www.cdc.gov/ncbddd/autism/signs.html


ترس های رایج مرتبط با سن

2 تا 4 سال: کودکان در این سن از صداهای بلند، صداهای تولید شده توسط حیوانات، توالت و حمام، ارواح، مرگ و گاهی اوقات از تنهایی می ترسند.
4 تا 6 سال: کودکان این گروه سنی اغلب از تاریکی می ترسند. آنها همچنین می توانند موجودات یا ارواح ترسناک را تصور کنند و نگران باشند که این شخصیت ها ممکن است مزاحم آنها شوند. ملاقات با غریبه ها برای چنین کودکانی استرس بزرگی است و این می تواند استرس زیادی ایجاد کند. ترس های دیگر شامل اضطراب از دست دادن والدین، مرگ یکی از اعضای خانواده یا مجروح شدن است.
8 سال: این کودکان ممکن است از ترس های ساده و رایج مانند ترس از طرد شدن اجتماعی، جابجایی به مکان جدید برای زندگی، مجبور به رفتن به مدرسه یا دیر رسیدن شکایت کنند. همچنین ممکن است دائماً نگران خطرات شخصی باشند.
9 تا 10 سال: این کودکان پیش از نوجوانی هستند. آنها ممکن است ترس داشته باشند که والدینشان از هم جدا شوند یا طلاق بگیرند، یا می ترسند که ممکن است در زندگی خود با خطر مواجه شوند. این معمولاً به صورت ترس از خون و برخورد با جراحات ظاهر می شود.
11 تا 12 سال: این کودکان اغلب فکر می کنند که ممکن است ربوده شوند. تنها بودن یا در یک مکان تاریک نیز در این کودکان اضطراب شدید ایجاد می کند. پسران در این گروه سنی معمولاً بیشتر ترس خود را به طور پیوسته از دست می دهند.
13 سال: این کودکان همه ترس های مشترکی را دارند که کودکان کوچکتر دارند. با این حال، به نظر می رسد اغلب آنها از ارتفاع ترس دارند.
14 تا 16 سال: از آنجایی که این نوجوانان در مقایسه با همتایان جوان‌تر خود بالغ‌تر هستند، ترس آن‌ها به اشکال دیگری مانند ترس غیرمنطقی از تصادفات رانندگی، سقوط هواپیما، حملات تروریستی، ترس از عفونت، ترس از روابط جنسی و ترس از صحبت در جمع یا در جمع.



:: بازدید از این مطلب : 50
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 18 آبان 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا

تشخیص

به منظور تشخیص بی خوابی، پزشک الگوی خواب فرد، مصرف داروها، الکل و داروهای غیرقانونی، میزان استرس روانی، سابقه پزشکی و سطح فعالیت بدنی او را ارزیابی می کند. برخی از افراد به خواب کمتری نسبت به دیگران نیاز دارند و بنابراین تشخیص بی خوابی بر اساس نیازهای فردی خواهد بود. یک روانپزشک خوب می‌تواند بی‌خوابی را به‌عنوان عامل اولیه ، یک اختلال خواب طولانی‌مدت که ظاهراً با عوامل استرس‌زا یا تجربیات مرتبط نیست، یا به‌عنوان ثانویه ، تغییر ناشی از درد، اضطراب ، داروها، افسردگی یا استرس بیش از حد طبقه‌بندی کند.

https://cuidateplus.marca.com/enfermedades/neurologicas/insomnio.html

درمان پزشک برای اختلالات خواب می تواند هر یک از زیر عبارتند از:
قرص های خواب آور
مکمل های ملاتونین
داروهای سرماخوردگی یا آلرژی
داروها برای هر گونه مشکل پزشکی زمینه ای
دستگاه تنفسی یا جراحی

عوامل

سبک زندگی: تغییرات ثابت برنامه، چه به دلیل کار یا سفر باعث اختلالات ریتم شبانه روزی می شود .
گاهی اوقات بی خوابی ناشی از آسیب شناسی است که از قبل در بیمار وجود دارد یا توسط عوامل محیطی.


آسیب شناسی جسمی یا روانی: برخی از بیماری ها یا اختلالات مرتبط با بی خوابی به شرح زیر است:
اختلالات قلب و عروق : نارسایی قلبی ، بطن چپ شکست ، و قلبی آریتمی.
اختلالات ریوی : بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) ، آسم .
اختلال خوردن (ED): بی اشتهایی عصبی.
اختلالات غدد درون ریز : اختلال عملکرد تیروئید.
اختلالات عصبی : سردرد ، بیماری پارکینسون ، ضایعات در تالاموس، زوال عقل و غیره.
علائم
علائم بی خوابی به راحتی قابل تشخیص است، زیرا خود بیمار متوجه مشکلاتی در به خواب رفتن یا زود بیدار شدن می شود. عدم استراحت در طول روز خود را نشان می دهد و باعث خستگی ، ضعف و در موارد شدید حتی کندی در پردازش اطلاعات ، تحریک پذیری می شود .

اختلالات خواب و برطرف کردن بی خوابی

انواع
گذرا: کمتر از سه هفته طول می کشد و منشأ آن شامل عوامل متعددی است که به طور کلی می توان آنها را اصلاح کرد، مانند محیط و سبک زندگی، بیماری های خاص و داروهایی که با آنها درمان می شوند. حدود 90 درصد از جمعیت اعتراف می کنند که در طول زندگی خود دچار یک دوره بی خوابی شده اند.

مزمن: مدت زمان بیش از سه هفته است. می توان آن را به عنوان یک آسیب شناسی درک کرد که در فعالیت روزانه بیمار با عواقب جدی جسمی و روانی دخالت می کند .



:: بازدید از این مطلب : 51
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 12 آبان 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا

بعضی افراد هستند که بعد از یک اتفاق ناگوار، دچار استرس های شدید میشن که در روانشناسی بهش می گن استرس پس از سانحه (PTSD) ولی جالبه بعضی ها نه تنها دچار PTSD نمیشن بلکه حوادث و رویدادها باعث رشد فردی اونها میشه. یعنی به جای آسیب فرآیند رشد و بلوغ رو می بینن و از آن رویدادها برای پخته تر شدن خودشون کمک می گیرن. پس نتیجه ای که میشه گرفت بدین صورت هست که عامل کلیدی که باعث میشه یک فرد به جای درگیر اضطراب شدن ، رشد بکنه باور آن فرد نسبت به تجربه آسیب زاست. یعنی کسی که باور داره که اتفاقات ناگوار قراره نابودش کنه دچار افسردگی و اضطراب و استرس میشه. بنابراین افرادی که باورشون اینه با اتفاقات و رویدادهای ناگوار می توانند رشد کنند آنها افرادی هستند که ایمان و اعتقاد دارند که خوشحالی امروز آنها به میزان ظرفیت تحمل رنج های گذشته شون هست و هرچقدر این ظرفیت بیشتر باشه، تجربه ی خوشحالی که در آینده دارند، بیشتر خواهد بود و اعتقاد و باور دارند که در این دنیا هرچقدر شما پرتوقع تر و محق تر باشید، بیشتر آسیب خواهید دید. حالا منظور از توقع و محق بودن چیه؟ اینه که شما خودتون رو هرگز و هرگز مستحق رنج کشیدن و روبه رو شدن با سختی های روزگار ندانید. حال برای اینکه موضوع رو براتون شفاف تر کنم با مثال، موضوع رو قابل فهم تر می کنم شما در نظر بگیرید که در دوران بچگی ما از معلممون و یا هم کلاسی هامون اون کتک مفصل می خوردیم و بعد از مدرسه می آمدیم و آنرا با پدر و مادرمون درمیان می گذاشتیم و پدر و مادرمون برخوردی که برخوردشون با اون موضوع این بود که پاشو خودتو جمع کن لابد یه اشتباهی کردی که کتک خوردی. وگرنه من که مادرتم از دستت کلافه شدم چه برسه به آن معلم بیچاره ات که با 30 دانش اموز مثل تو از صبح تا ظهر داره سرو کله می زنه. با این طرز برخورد والدینمون ، این باور در ذهن ما شکل می گرفت که تنبیه فیزیکی در مدرسه نمی توانست تروما یا آسیب تلقی بشه و این می شد که ما هم توسط معلم و ناظم و هم کلاسی هامون کلی کتک می خوردیم ولی انگار نه انگار اتفاقی افتاده حالا شما بیایید آن زمان را با زمان الآن مقایسه کنیم کافیه معلم دست رو دانش اموز بلند کنه تا وزیر آموزش و پرورش هم مطلع میشه و کلی شکایت کشی و کار به خبرهای رسانه ای و مجازی و ... می رسه البته فکر نکنین بعنوان یک روانشناس بالینی من موافق تنبیه و آسیب هستم اصلا به هیچ وجه. بلکه منظور من اینه که چی شده که الآن با کوچکترین آسیب ها فرد دچار ترما شده و به شدت آسیب پذیر شده . بنابراین وقتی باور این باشه که هرچیز کوچکی می تونه آسیب باشه، گویا اپیدمی میشه و همه در مواجهه با آن آسیب می بینند. ولی اگر این باور باشه که موضوع را بزرگش نکنید با بزرگ نشدنش آن موضوع آسیب هم کمتر خواهد شد.گویا کار به جایی می رسد که فرد با گذاشتن پست در اینستاگرام اگر لایک نخوره، اگر کامنتی نوشته نشه و دیده نشه هم آسیب می بینه گویا هرچقدر فضا متمدن تر میشه افراد آسیب پذیرتر می شوند و دامنه آسیبشون بیشتر و بیشتر میشه و دلیل آن می تونه این باور باشه که هرچقدر موضوعات کوچک بزرگ می شوند اهمیت وافر به آن داده می شود میزان آسیب پذیری فرد بیشتر و بیشتر می شودگویا میزان ظرفیت رنجهای حاصل از رویدادها و اتفاقات بسیار کاهش پیدا می کنه و همین باور باعث میشه که خوشحالی افراد در شرایط حاضر بسیار سخت باشه درصورتیکه هرچقدر ظرفیت پذیرش و تحمل رنجها بیشتر باشه تجربه خوشحالی هم راحتتر صورت می گیره.



:: برچسب‌ها: استرس , فوبیا , اضطراب , ,
:: بازدید از این مطلب : 92
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 19 مهر 1400 | نظرات ()
نوشته شده توسط : اآسا
با سلام.به دنیای لوکس بلاگ و وبلاگ جدید خود خوش آمدید.هم اکنون میتوانید از امکانات شگفت انگیز لوکس بلاگ استفاده نمایید و مطالب خود را ارسال نمایید.شما میتوانید قالب و محیط وبلاگ خود را از مدیریت وبلاگ تغییر دهید.با فعالیت در لوکس بلاگ هر روز منتظر مسابقات مختلف و جوایز ویژه باشید.
در صورت نیاز به راهنمایی و پشتیبانی از قسمت مدیریت با ما در ارتباط باشید.برای حفظ زیبابی وبلاگ خود میتوانید این پیام را حذف نمایید.جهت حذف این مطلب وارد مدیریت وب خود شوید و از قسمت ویرایش مطالب قبلی ،مطلبی با عنوان به وبلاگ خود خوش امدید را حذف نمایید.امیدواریم لحظات خوبی را در لوکس بلاگ سپری نمایید...

:: بازدید از این مطلب : 75
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : 0 0 | نظرات ()

صفحه قبل 1 صفحه بعد